با آنکه ایشان به قصد مشورت با رهبری جویای نظر شده‌اند و نظر هم نوعی توصیه است و می توانند به نظر خود عمل کنند، اما اطاعت از رهبری را همانند پدر بزرگوارشان واجب می دانند. این را مقایسه با کسانی بکنید که در گذشته حتی با نهی رهبری حاضر نبودند دل از کاندیداتوری ببُرند و همچنان در میدان بوده‌اند و الان هم هستند.
امام(ره) به نظارت مردم به امر حکومت و قدرت، فوق‌العاده اهمیت می‌داد و می‌فرمود: «ملت اگر نظارت نکند در امور دولت و مجلس و بسپارند دست این‌ها و بروند مشغول کارهای خودشان بشوند، ممکن است یک وقتی به تباهی بکشد و ملت باید ناظر باشد به اموری که در دولت می‌گذرد.»
شما برای اینکه بدانید امام طرفدار چپ ها بود یا راست ها باید بروید و منشور برادری را بخوانید. امام در منشور برادری آمد و مانیفست فکری اش را مطرح کرد. ایشان گفت که هر دو جناح از اسلام آمریکایی بیزارند یعنی سند داد. امام در این مانیفست اولا جریانی را که متهم به اسلام سرمایه داری بود، تبرئه کرد. امام گفت من فقط از یک چیز می ترسم و آن هوای نفس است که ممکن است هر دوجناح گرفتار آن شوند.
